Złote Śląskie

Front side Sztolnia Królowa Luiza Złote ŚląskieBack side of Sztolnia Królowa Luiza Złote Śląskie
Front side Sztolnia Królowa Luiza Złote ŚląskieBack side of Sztolnia Królowa Luiza Złote Śląskie
ADDRESS:

ul. Sienkiewicza 43

41-800 Zabrze

tel. 32 271 40 77

www.sztolnialuiza.pl

Sztolnia Królowa Luiza

Sztolnia Królowa Luiza
Medale do nabycia przy wejściu głównym do kas!

 

Oblicze współczesnego, industrialnego Śląska kształtowało się od końca XVIII wieku dzięki dokonywanym tutaj przemianom gospodarczym, technologicznym i społecznym. Związane było z odkryciem skarbu śląskiej ziemi - węgla kamiennego. Pokłady „czarnego złota” stały się fundamentem dla późniejszej potęgi tego regionu, budowanej przez postacie niezmiernie zasłużone w historii nowoczesnego przemysłu. Historia Sztolni Królowa Luiza zaczyna się właśnie wtedy, w końcu osiemnastego stulecia.

 

W 1779 r. Friedrich Anton von Heinitz, minister stanu i faktyczny szef rządu Prus, współtwórca najstarszej na świecie Akademii Górniczej w saksońskim Freibergu, sprowadził na Śląsk Friedricha Wilhelma von Redena, który - jako dyrektor Wyższego Urzędu Górniczego we Wrocławiu i późniejszy minister do spraw górnictwa i hutnictwa - odegrał rolę prekursora rewolucji przemysłowej na Śląsku.

 

Sztolnia jest wybitnym dziełem inżynierskim, które dokumentuje poziom rozwoju techniki w I poł. XIX w. w zakresie budownictwa podziemnego. Podczas budowy zmagano się z wieloma skomplikowanymi problemami, związanymi z trudnościami natury geologicznej, oraz mierniczej, wynikającej z drążenia chodnika z dwóch przeciwległych kierunków i konieczności utrzymania wymaganego wzniosu dla spływania wody. Zabrzański odcinek Sztolni o długości ok. 2,5 km, który już wkrótce zostanie udostępniony turystom, jest reprezentatywną ilustracją dla całego obiektu, ponieważ obejmuje chodniki z różnymi rodzajami obudów, mijanki dla łodzi, miejsca dawnych portów, relikty niewielkich szybów w ociosie i stropie, fragmenty innych chodników łączących się ze sztolnią, wybudowany w latach 1858-59 chodnik równoległy o długości 985 m., wreszcie relikty dawnego wylotu odsłonięte podczas prac rewitalizacyjnych. Sztolnia, której całkowita długość liczy ponad 14 kilometrów, rozciąga się od wylotu w centrum Zabrza do dawnej kopalni „Król” w Chorzowie (szyb Krug).

 

Zwiedzanie Sztolni Królowa Luiza to także podróż po podziemnych wyrobiskach Kopalni „Królowa Luiza”, jednej z największych i najnowocześniejszych kopalń w historii śląskiego górnictwa węglowego. Kopalnia od momentu powstania w 1791 roku rozwijała się w szybkim tempie, już w 1816 pozyskując łącznie 25% całego wydobycia węgla na Górnym Śląsku. W 1842 r. po ukończeniu szybu „Dechen” rozpoczęto eksploatację pokładów węgla zalegających poniżej Głównej Kluczowej Sztolni Dziedzicznej. W 1846 r. kopalnia otrzymała jedną z pierwszych na Górnym Śląsku bocznic kolejowych, co umożliwiło transport węgla do odległych odbiorców. W latach 50. XIX w. powstały szyby: Carnall (Zabrze II), Prinz Schönaich” i Krug, stanowiące później pole „Zachodnie” kopalni. W latach 1869-1890 zgłębiono szyby Poremba I-IV, tworzące pole „Wschodnie” zakładu. W 1898 roku „Królowa Luiza” osiągnęła astronomiczne i niepobite przez wiele lat wydobycie na poziomie aż 3,3 miliona ton węgla, zatrudniając 8,5 tysiąca górników. Była wtedy podzielona na trzy pola wydobywcze: „Zachodnie”, „Wschodnie’ i „Południowe” (dawna kop. „Guido”). Na początku XX w. wybudowano szyb wentylacyjny i drzewny Wilhelmina (ul. Sienkiewicza). W 1929 r. przedsiębiorstwo zostało podzielone na dwie samodzielne kopalnie – „Królowa Luiza Zachód” i „Królowa Luiza Wschód” dostarczające razem 2,6 mln t węgla. Wraz z kopalnią zmieniało się również Zabrze, które z niewielkiej wioski przekształciło się w prężny ośrodek przemysłowy.
Response time: 0.052305221557617